بررسی میزان دانش پرستاران بخش مراقبت های ویژه نسبت به اقدامات غیردارویی پیش گیری از پنومونی ناشی از ونتیلاتور

سابقه و هدف: پرستاران بخش مراقبت های ویژه  نقش مهمی در پیش گیری غیردارویی از پنومونی ناشی از ونتیلاتور دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان دانش پرستاران بخش بخش مراقبت های ویژه در مورد اقدامات غیردارویی پیش گیری از پنومونی ناشی از ونتیلاتور در بیمارستان های آموزشی انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 120 پرستار شاغل در بخش مراقبت های ویژه 3 بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1394، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک پرستاران شامل سن، جنس، مدت سابقه حضور در بخش مراقبت های ویژه و سطح تحصیلات آنان در پرسش نامه ثبت شد. برای سنجش دانش پرستاران در مورد پیش گیری از پنومونی ناشی از ونتیلاتور از یک پرسش نامه معتبر چندگزینه ای استفاده گردید. یافته ها: از 120 پرستار مورد مطالعه با میانگین سنی 57/5±39/32 سال و میانگین سابقه کاری5/4±94/5 سال، 96 نفر زن و 24 نفر مرد بودند. میانگین تعداد تخت ها در بخش های مراقبت ویژه 97/1±53/9 تخت (9median=) بود. درصد پاسخ صحیح پرستاران در مورد مسیر انتوباسیون، تغییرات مدار ونتیلاتور، نوع مرطوب کننده راه هوایی، دفعات تعویض مرطوب کننده، نوع ساکشن، دفعات تعویض سیستم ساکشن، درناژ ترشحات ساب گلوتیک، نوع تخت و پوزیشن بیماران به ترتیب برابر 7/81، 3/53، 5/42، 7/6، 5/62، 3/38، 30، 7/46 و 8/85 درصد بود. میانگین نمره پرستاران مورد مطالعه برابر 69/1±48/4 از 9 بود. استنتاج: سطح دانش پرستاران بخش های مراقبت ویژه در مورد نوع مرطوب کننده، دفعات تعویض آن، دفعات تعویض سیستم ساکشن، درناژ ترشحات ساب گلوتیک و نوع تخت بسیار پایین بود. در نتیجه آموزش و ارزیابی مداوم جهت ارتقاء دانش پرستاران حاضر در بخش های مراقبت ویژه برای پیش گیری غیردارویی از پنومونی ناشی از ونتیلاتور توصیه می شود.